Bana Kalırsa Şiiri - Recep Özoğul

bana kalsa ikimiz de suçsusuz
şehirler bizim yüzümüzden sessiz değil
insanları biz çağırmadık
biz eskitmedik sokakları caddeleri
aşk kuşlarının süzülüşlerini seyrederken
öğlenin buğulu yakarışlarını
görmezden gelen biz değiliz

sana kalsa ikimiz de günah içinde
bir mevsimden diğerine yaslıyoruz sırtımızı
sevgi nehrinde yıkandı diye ruhlarımız
hem yine sana kalırsa sevmek kırık cam üzerinde yürümeye benziyor
canın yanarken kalbin acı duymazmış aşk sarhoşluğuyla

bana kalırsa en güzel renk kırmızı
senin renginse mavi
ben ateşi göğsümde taşıyorum
sen maviyi gözlerinde
anladım ki çocuklar besliyor sevgimizi en temiz elleriyle
sen beni doğuruyorsun
ben sana düşüyorum
deniz mavisi gözlerine düşüyorum
sonsuzluğu arıyorum