Bana KAldı Şiiri - İbrahim Çiçek

Güller ekmiştim dostun bağına
Gülleri hep derdi har bana kaldı
Sitemli sözlerle beni öldürdü
Ateşi söndürdü kül bana kaldı

Neden düştüm ben çilenin ağına
Tırmanmak istedim umut dağına
Meyve ağacı diktim dostun bağına
Barını topladı dal bana kaldı

Yazı bitirdik geldik bak güze
Niçin geldik böyle nazara göze
İki yol göründü dostum bak bize
Kolayı sen aldın zor bana kaldı

İbrahimce olmalıdır kararın
Bu kararda olsa bile zararın
Kurumasın asla sevgi pınarın
Kolayları aldın zor bana kaldı
Bundan artan ahu zar bana kaldı