Bana Kaldı Şiiri - Adem İrhan

BANA KALDI
Sevdadan payıma düşeni aldım
Yaktı yüreğimi, köz bana kaldı
Seninle dört mevsim yaşarım sandım
Baharın ellere, güz bana kaldı

Bütün gülleri sen deyip kokladım
Solma diye avucumda sakladım
Payıma düşeni bir bir yokladım
Yâr matemin bana, yas bana kaldı

Yasak rüyalarda gizli gördüğüm
Hayal edip saçlarını ördüğüm
O yâr şimdi boğazımda kördüğüm
Çözemedim, gizli düş bana kaldı

Kimseler anmasın diye adını
Dile vermedim sevdiğim kadını
Bir kere duymadı şu feryadımı
Ardından ağladım, yaş bana kaldı

Yüzün görsem güller açtı sanırdım
Uzaklardan sesin duysam tanırdım
Basıp geçtiği taşı kıskanırdım
Bağrıma bastığım taş bana kaldı

Yâr, dilimde şiir oldun, söz oldun.
Türkü oldun, mızrap oldun, saz oldun
Bana sonbahardın, kime yaz oldun?
Güneşin ellere, kış bana kaldı