Suskun bakan çatık kaşlı
Ömür boyu yolu taşlı
Ilgıt ılgıt gözü yaşlı
Ağlayanlar bana kaldı.
Kapımı kader aralar
Kabuk tutmuş tüm yaralar
Gülmeyip her gün karalar
Bağlayanlar bana kaldı.
Toprakta gezer yorulmaz
Önüne engel vurulmaz
Akar akar da durulmaz
Çağlayanlar bana kaldı.
Nasır ateş tacı takan
Sonra sinsi sinsi bakan
Seviyorum deyip yakan
Dağlayanlar bana kaldı...
Kayıt Tarihi : 18.10.2020 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/18/bana-kaldi-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!