Bana Kalan Bütün Zamansızlıkların Şiiri

Dudakların ateşler içinde,
Belki aynı iklimdesin.
Ya da yangın yeridir sözde yaşların
Saksında menekşe,
Gözlerinde gözde bir kadın gülümsüyor.

Dilek fenerini yaksam deniz kenarında,
Ya da bıraksam gidişatına aşkı,
Aynaların önünde devrik cümleler kursam
Savrulsam bakışlarının ülkesine
Zindanlar bile aynı teraneyi okur
Yokluğunda…

Eğreti kalmış aşklar bilirim ben,
Evhamlarıyla gelsem elem zannedilen kader söylentilerinin
Zamanlar,
İklimler kadar uzakta kalan çağrısız şahsa aittir.

Gözler ve dudakların şimdi,
Ne masumiyet bırakır insanda ne elem!
Siman gölgeler içinde
Güneşi bekliyor,
Hıdırellez gecesi değildir bu
Geceler sadece ona benzer…

Hicran kelimelerin en güzeli;
Dudakların ganimet,
Yalnızlıktan sonra gelen…