Şafak sökmüş gün doğarken karanlığı yırtarak
Yüreğime kor bıraktın, şimdi gönlüm tarûmar
Gittin ardına bakmadan dünyamı karartarak
Parçalandı sol yanıma sevgi taşıyan damar
O sımsıcak yürek sensiz keder derip donuyor
Apaydınlık şu gönlümde son ışık da sönüyor
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta