Bana Kalan Şiiri - Tolga Ayla

Sen şimdi yatağımda masum bir yılan,
Sırtımdan vurmaya hazır ve sessiz,
En suçsuz halinde mamur gözlerin
Birazdan uyandığında ve
Biraz düşündüğünde geceyi
En sert düşüncelerin gözlerine vuracak.
Lenslerini taktığında o siyah incilere
En mavi çekiciliğin etrafına taşacak,
Süsleneceksin,
Kahvaltın hazır olacak.
Sıcak bir öpücüğün ardından
Çıkacaksın bu kapıdan.
Sonra…
Sonra o teknelerin arkasında uçmaya devam,
Benim göremediğim ve bilmediğim.
Tüm gün dolaşacaksın hayatının peşinden.
Belkide cehennemlik,
Belkide cennetlik günahlarının ardından
Döneceksin akşam.
Yine bana en tatlı ve bir o kadar da en sevgili bakışların.
Eritecek beni, sarılacağım sana.
Sabah benden ayrılırken ne bıraktınsa bu kapıda
Onları giyeceksin ruhuna.
Yemek yapacağım sana,
Şarap içeceğiz.
Sevişmek mi?
İşte o yine sana kalmış.
Belki yorgunluğundan.
Belki seni üzdüklerinden.
Bana kalan kanatlarının altındaki rüzgar,
Üzerinde uçtuğun denizi,
İçimdeki sevgiyi ise hiç sorma.