Bana Kalan Şiiri - Musa Menekşe

Neydi Huzur,
Nekadar alabilirdim?
Oysa okadar yükseklerde değildi gözüm
Bir yüz gram yeterdi
İnan bana,
Bir dudak payı mutluğun özlemini
Hiçbir şey kadar istemedim aslında...

Böyle mi olmalıydı?
Bukadar acımasız bu kadar keşme keş
Onca yalan
Define avcıları gibi kovalanan
Rüyalarımda gördüğüm
Deli bir aşkın son deminde
Bütün acemiliğimle sevdiğim
Ve çıkarıp attığım bir kenara
Bu yaşımdan geriye bana kalan...

Neydi huzur
Bütün damarlarımda huzursuzluğun
Gölgesi dolaşırken
Serum bağladığım gecelerden
Gençliğimi geçirdiğim
Bir hastalığın adı mı?
Henüz otuz beş yaşımda...
Adını satır aralarına gizlediğim şiirlerimin
Faili mechul izbelerinde
Bulduğun ben miyim yoksa?

Evet oydu huzur,
Bir kalp atarken karın boşluğunda
İki hecenin anısına damıtılmış
Bir sesti kulaklarımda
İftarı beklemek gibi
Hem tatlı hem uzun
O günlerde kalmış mutluluk
Oğlum, anandan doğduğun...