Bana Kalan Şiiri - Müjgan Kızıleniş

maazeretler şahaneydi
kapandı bütün kapılar
zorladım durdum
bıkmadan usanmadan
aşındı bütün dişleri
elimdeki sahte anahtarın
yalnızlığı paylaşmaktı güya
romanın adı
yazan yazdı sorumsuzca
okuyan kayboldu sayfalar arasında
ama öğrendik değil mi
yatsıya kadar yanan mumları
ister arala
ister kapalı tut sıkıca
tek başımayken anladığım
ölümmüş yaşadığım
herşeyden sonra
yitik bir benmiş bana kalan