sözlerin ardındaki ateşi gördüm çoğu zaman
gördüm ve suçlu bulundum
isteri yapmıyordum bunu ama görüyordum
oysa hep cenneti arardım
ve kimsenin yanına kalmasın diye
bu yakıcı cehennem çığırtkanlığı
susmadım hiç...
beni yaktıkları kelimeleri sakladım...soğuttum
ve tam tersi onları cümlelerimde üşüterek anlattım hatalarını
bu yüzden sevmediler beni
istediler ki susayım!
hak etsem de etmesem de
ben ölene kadar zehirlerini içime akıtsınlar
ama her düşündükleri onlarda kaldı
kim ne derse evet demedim ben
her zihnin ürettiğini doğru bulmadım
bu yüzden sevmediler beni
sahteleşmedim,kandırmadım onları
yüzlerine gülüp arkalarıdan atıp tutmadım
boyun eğmedim,muhtaç olmadım
seviyorsam gerçekten sevdim
sevmiyorsam yanlarından geçmedim
kazancım da bu oldu
bana kalan bu..!
haziran
2006
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğba Özgür](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/04/bana-kalan-15.jpg)
vahit kemal kısa
TÜM YORUMLAR (1)