Bana İnsan Lazım Şiiri - Atilla Güler

kelimeler/ sessiz seslere gebe
suskun saatlerde
yediveren gülleri bekledi
kapı eşiklerinde

kadın gibi

duvara kazındı yalnızlık
geçenler bihaber

kadınca

vurup çıktı kapıyı
ne ana kaldı
ne avrat
olmadık sözlerde esti geçti cinsellik
adam gibi adamdı ya
ederdi...

adam gibi

vurdu mu oturturdu
özü öz
sözü söz
arkasındaydı her dediğinin
her ettiğinin...

erkekçe

kadın gibi kadın

sustu/ yaktığı ağıtlarda
mis gibi kokardı
her esintide Paris uçuşurdu terinde

tutsak kalıp gözler gizli dileklere
sevdalıyı yazdı dize dize
roman oldu hayat bir kalemde

kadın

ve
periyodik zamanlarda
kustu lanetini
çığlıkları duyuldu ötelerden
yaklaşamadı hiç kimse

aşk/ nazlanır
şiir/ bırakır gider miydi
kadın/sonsuz egemenliğinde bir ece
ya şiir
serer miydi kadınca duyguları geceye
şiir..aşk..kadın..
şeytan üçgeni yutar mıydı
gizemlice
çığlıklar sineye çekilmiş
hayata yapılan makyajın altında gözyaşları

kadın gibi

adam gibi

geçin bunları
bana insan lazım
insan gibi!