Bana İnanma, Karanlıkta Kaldım Yeteri Kadar

Bana inanma
Vardır belki de bahar
Belki de gerçekten doğuyordur çocuklar
Bir güneş vardır içimizi ısıtan
Bana inanma, karanlıkta kaldım yeteri kadar
Ve göğüs kafesimde yeteri kadar
Vardır yeniden yaratmak için dünyayı
Güzel kadınlar yaratmak için
Saf ve temiz
Kaburgalar
Bana inanma

Bana inanma
Gözler belki de konuşurlar
Belki de görürler aşkı da
Soyut-somut sadece bir kavramdır
Hatta derin bir yalan
Bir bakıma
Ben diyorum ki hala
Göğsümde izi de olsa
Aşk bir batıl inanç
Bana inanma

Bana inanma
Gözlerim kapalı da olsa
Görür belki seni
Çünkü içimde hapsettiğim silüetini
Bana inanma sevgilim
Sevmedim desem de bir gün
Kalbimin içinde en derinde
Adın kazılı senin
Bana inanma

Bana inanma
Vardır belki de mutluluk
Bu dünyada
Dünde değil hem de
Belki de bu anda
El ele tutuşabilir iki aşık
Ve olmaz bu bir kalabalık
İki kişilik bir yalnızlık
Bütün tanımlamalardan uzakta
Bana inanma sevgilim
Bana inanma
Ben kaldım karanlıkta
Ondan üzünçlü bir çehre ile
Bakıyorum bu dünyaya
Bana inanma