Bana Hüzünlü Geliyorsun Artık Geçmişim

Düştüğüm zaman ve dizlerimi kanattığım zaman
Geçmişimin bahar çiçekleri açar,ve bana sarılırdı.
Bu yüzden tuhaf buyruklarımın beni esir aldığını hiç sanmıyorum.
Fakat biliyorum,bu pencereden bakıp gördüğüm renkli çiçekler değil artık;
Sadece yenilgisi çok geride ama ilerisini de tutuşturmuş,
Ben bunu şimdi görüyorum-
Şimdi görüyorum...
Bana hüzünlü geliyorsun artık geçmişim;
Çünkü kendimi esir,köle,kurban gibi yaşama savurmuşum.
Doğa bana haksızlık etmemişti,
Ben ona sağırdım sadece.
Ve ben yaşamın asıl renklerini görmemiştim;
Kendimle birlikte bir halkı yok etmiştim...
Düştüğüm zaman ve dizlerimi kanattığım zaman
Geçmişimin bahar çiçekleri açar,ve bana sarılırdı diyemem artık;
Çünkü iki oğlan çocuğunun varlığı, ölümün vahşetini değiştiremez...
Bu yüzden tuhaf buyruklarımın beni esir aldığını artık biliyorum.
31.12.15.İstanbul