Bana Hüzün Düştü Şiiri - Hayrettin Demirtaş

Yıllar sonra yolum düştü köyüme
Virane bağlara baktım, baktım ağladım
Hasretmişim sönmüş ocak közüne
Çakmağı usulca çaktım çaktım ağladım

Yemyeşildi, dal sarkardı yollara
Elma armut zor sığardı ellere
Keklik öten, tavşan seken bellere
Kurumuş derede aktım aktım ağladım

Islık ıslık türkü vardı dilimde
Çakım eksik olur muydu elimde
Uykusuz gecemin seher yelinde
Göz yaşımı döktüm döktüm ağladım

Asar'ı gözledim aşan davar yok
Tarlalarda doğru dürüst havar yok
Düğünler zurnasız, çalan davul yok
Köşede içimi çektim çektim ağladım

Sokağı dolandım sokaklar bomboş
Geçen de yabancı bakışı bir hoş
Bildiklerim göçmüş her şey pek nahoş
Merdiveni çıktım çıktım ağladım

Derekahvemizde Ağustos ayı
Tavşankanı hazır idi hep çayı
Ne yeğeni, ne komşuyu, ne dayı
Kasketi başıma taktım taktım ağladım

Neyi yanlış yaptım acep ben neyi
Yara etti giyemedim çizmeyi
Unutmuşum yollarında gezmeyi
Taşa vurdum sektim sektim ağladım
Hayrettin DEMİRTAŞ