Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ayrılıklar hüzün getirdiğince hayat her zaman böyle olur dostlar kutlarım
Bekle Beni
Bekle beni şanlı Zeynep, unutma
Bir gün bu çileyi söker gelirim
Gönlünü dağlayıp sakın yas tutma
Sevdamı dağlara eker gelirim
Seni bulmaz isem şu kanım aksın
Ahın cehennemde ruhumu yaksın
ister yollarıma karanlık çöksün
Geceye bir ışık yakar gelirim
O yaranı sarmak bir borçtur canda
Yalnız bırakamam seni bu handa
Her şeyin bittiği sandığın anda
Bir kır at üstünde çıkar gelirim
Bu ölümler ayrılıktan betermi?
Sen’inde gözünde hasret tütermi?
Zincirlerin bana gücü yetermi?
Kalın duvarları yıkar gelirim.
Sana varmasamda yolda ölürüm
Nere gizlenirsen seni bulurum
Çağlayan olurum, ırmak olurum
Ummanına doğru akar gelirim
Yanar içim dağlar yanarcasına
Berbat sineciğim kanarcasına
Sanki bir savaştan dönercesine
Etbamı peşime takar gelirim
Aralık 2005-İstanbul
Ömer Kara
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta