Bana gülüşün gerek Şiiri - İsmail Cabir

Ben hep seni görüyor
Senle konuşuyorum
Herkes gitti biliyor
Bense inanmıyorum

Bilseler buradasın
Her zaman yanımdasın
Onlarda her gün yasın
Ben ise gülüyorum

Üşüsem ısıtırsın
Gecemi ışıtırsın
Üzülsem kırılırsın
Buna inanıyorum

Gönlümden taşıyorsun
Halime şaşıyorsun
Cennette yaşıyorsun
Çok iyi biliyorum

Bana gülüşün gerek
Dünyadan vazgeçerek
Ahireti seçerek
Yanına geliyorum

Dünya yalanmış baba
Boşuna bunca çaba
Kızar mısın acaba
Ölümü diliyorum