İnsanı kusursuz gösteren ayna,
Beni görme; beni bana gösterme.
Yaktığın benliğin içinde kayna,
Sahte güneşini göklere verme.
Bıktım meleklerin huysuzluğundan,
Soğuk merhametin soysuzluğundan,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta