Bana Göre Değil Şiiri - Senem Altay

Yaşamla ölüm arasında bir tünel,
Sokağın başında yine sek sek oynuyor
Yalnızlık, ah bu sessizlik
Bana göre değil;
Kaybolmuşluğun ayak sesleri yanıbaşımda,
Sevdalarım yakamoz gibi yapışmış bedenime,
Dalgalar şimdi bir kenti yıkarcasına…
Ruhum yolunu şaşırmış, neyi arıyor bilmem
Başım dönüyor, bu sarhoşluk, ah bu dargınlık
Bana göre değil;
Geçmiş, orta yaş bunalımına kaç nefes uzaklıkta
Gece ve gündüz semptomları, yenilenen hücrelerimde
Dönüşü olmayan bir yolun başındayım
Şimdi kime emanet etmeli, yarım kalan hayalleri
Ümitsizlik, ah bu tükenmişlik
Bana göre değil;
Yarınlarım bali kokluyor, gecenin öteki yüzünde
Aynada tanımadığım bir kadının yüzü
Bu derbeder hikayeler, yabancı gelmiyor bana
Kırık parçalarda boynu bükük çocukluğum
Düşüncelerim kanıyor, gelinliğimde kara bir leke
Kör karanlık, ah bu sancılar
Bana göre değil;
Yalanlarım, annemin öfkeli bakışlarında gizli
Hapsolan yıllarım, kız kulesi efsanesi gibi
Şişenin dibinde tortusu, geride kalan günlerin
Bunca zamandır çizemediğim mutluluğun resmi
Masal kitaplarında, çocuğumun düşlerinde şimdi
Çekip gitmek, ah bu çaresizlik
Bana göre değil;