Yüreğe kanat takıp uçurmak mı özgürce,
Gönülden gönüle bir köprümü sırattan ince,
Deli bir fırtına olup fisildamakmi yare gönlünce
Cennetten emanet kokuları saçmakmı şirince
Sevdiğinin avuçların da mecnuna dönmek mi sevince
Utanmak mı kendinden gözleri gözlerine değince,
Yoksa titremekmi mahrem olan yüreğini yüreğinle öpünce
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta