Yalnızsan, korkuyorsan karanlıktan
Kaybettiysen bütün umudunu
Ve gönlündeki asi ezgiler azıyorsa yine
Hiç düşünme, bana gel...
Bir acı kahve çektiyse canın,
Sıkıldıysan etrafındaki uzun burunlu pinokyolardan
Uykun kaçtıysa gecenin kuytusunda
Hiç düşünme, bana gel...
Ağır geliyorsa yaşamak
Acıktıysan kara sevdaya
Papatyalardan medet ummayı bırak
Hiç düşünme, bana gel...
Üşüyorsun sahte baharlarda
Sıcak bir yüreğe muhtaç kalmışsan
Her şeyi geride bırak
Hiç düşünme, bana gel...
Görmek istiyorsun bendeki seni
Bulmak istiyorsun hayallerini
Artık sebep aramayı bırak
Hiç düşünme, bana gel...
Kayıt Tarihi : 1.7.2005 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Baltacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/01/bana-gel-5.jpg)
geç kalmışlıklarını paylaşacak
sevdayı arka kapıda kıstırıp avuçlarına sunacak
ey sevgili ona git!
seni ebediyete kadar saracak...
Sıkıldıysan etrafındaki uzun burunlu pinokyolardan
Uykun kaçtıysa gecenin kuytusunda
Hiç düşünme, bana gel...
Anlatımı güzel, akıcı şiirin için tebrikler. Yüreğine ve kalemine sağlık.
TÜM YORUMLAR (20)