Bana Gel Şiiri - Ömer Yazıcı

bana gel
aç yüreğimin yeni depreşmiş eski boşluklarında
sensizliğe boyun eğmiş umut dağlarım var
alçak gecelerin bahar tanımaz duruşlarınıda al
sıyrıl
kaynağında sevgi olamayan bütün hayattalıklardan
kopar gülüşlerini
sessiz sev
öksüz yaşa
çığlık çığlığa yaşat
dök işte eteğinden kök salamamış gül fidanlarını
yok et
ve bir papatya öldür
parmaklarının arasına göm
kabristanımız olsun taç yaprakları
bana gel
çünkü ben sana
dünden çok açım

FUFUKA