bana-gel Şiiri - Pınar Önalan

herşeyi bir kenara koy
ruhumun önünde berrak bir su gibi
akıversin sözlerin
mekanı zamanı boşver gitsin
servetinin bittiği demlerde bana gel...

bırak yanındaki varlığımı
sen hele bir ' yokluğumdaki beni' tadıver
yaprakların kurumuş
rengin solmuşken
daha fazla heyecanla
suskunluğunu bozmadan bana gel...

gönlüme koy ellerinin telaşını
bir anda kuş olsun...pırr etsin gitsin
setreyleme latif utanışını
al al olmuş muhabbetinle bana gel...

........... :))))