Bana Gel.. Şiiri - Nurdane Diken

Bana Gel...*
font face='Comic Sans MS' font size='4,5 pt' color='LİGHTVİOLET'
Aşk kokan çiçeklerden, bir sevgi buketi hazırladım sana.
Açılmamış, el değmemiş goncaları yoluna sereceğim.
Açılmış goncaları masana koyacağım.
Ebem kuşağı renkli bulutları yakana iliştireceğim.
Bana gel!
Yeter! beklemekten yoruldum.
Sabrımın sonuna geldim.
Yıldızları toplayıp, sana kolyeler yapacağım.
Baharda senin için kırdan papatyalar toplayacağım.
Fallar açaçağım.
Bana gel!
Gölgeler içindeyim.
Karanlık dünyama bir ışık ol.
Gözlerinde ki nurla yolumu aydınlat.
Gönlümde ki mumları senin için yakıyorum.
Mumlar boynunu bükmeden,
Bana gel!
Yılların hasreti kökleşmeden,
Muhabbet kuşları şarkılarını bitirmeden,
Bülbül güle aşkını anlatırken,
Gül mutluluktan mest olurken,
Bana gel!
Uzun yıllar oldu, aşk orucu tutmaktayım.
Sevgi dolu gönlünün sofrasında, iftar etmek istiyorum.
Ezanlar okunurken, dualar adına,
Bana gel!
Çok susadım.
Dudaklarım kupkuru.
Rahmetinle kuruyan bağıma can ver.
Yağmurunla hayat bulayım.
Bana gel! .
Son dakika çalmadan,
Sonsuzlukla buluşmadan,
Bana gel!
Çok sevdiğin yeşil elbiseyi giydim.
Saçlarımı açıp taradım, belime kadar.
Cennetin irem kokularına bulandım.
Bir sofra hazırladım, ağzına lâyık.
Bütün mumları yaktım.
Ne olur, mumlar erimeden,
Çal kapımı..
Seni bekliyorum..
Hadi!
Bana Gel.....

Nurdane Diken
12.08.07-İst-22.50