4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Gün boyunca karanlığı aranıp duruyorum.
Yüreğimden tüten dumanın gücü yetmiyor göğü karartmaya.
Bana geceler lazım, kendinden emin, ciddi geceler.
Şimdi ise ant içmişim sanki bendeki bu bozuk gecelerde,
Güneş doğana kadar uyanık kalmaya.
Aydınlığı nasılda yakıyor canımı ta ki batana kadar.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta