4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Gün boyunca karanlığı aranıp duruyorum.
Yüreğimden tüten dumanın gücü yetmiyor göğü karartmaya.
Bana geceler lazım, kendinden emin, ciddi geceler.
Şimdi ise ant içmişim sanki bendeki bu bozuk gecelerde,
Güneş doğana kadar uyanık kalmaya.
Aydınlığı nasılda yakıyor canımı ta ki batana kadar.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta