Yaşanmış yada yaşanmamış ne varsa anlatılmalıydı o gün
belki sadece bir gözyaşı kalacaktı ama
bitecekti omuzlarına abanan yılların agırlığı
susmalıydım aslında
hep susmalıydım
ben susmalıydım
Kocasinanpaşada çok sıradan bir gündü
ömrümün bütün yolları kesişmişti bir noktada
sesler hüzünlüydü notalarda
ve sen beliriyordun bir güneş gibi
bir yolun sonsuzluga başlayan kısmında
Sen gidiyorsun
acımasızca yağmur yagıyor
sen gidiyorsun kocasinanpaşa ağlıyor
tebessümlerim karışmış hüzüne
resimlerde farkettim
senin ardından ağlamak yakışıyordu yüzüme
20.04.2006-Adana
'beraber ağlamaktaki tatlılık kadar hiçbirşey kalbleri birbirine bağlayamaz'
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!