Kime ne diyeyim ki kurayı çeken benim
Yas tutup karaları bağlamak cana düştü
Bu hasret tarlasına bu derdi eken benim
Yaşarken gülmek sana, ağlamak bana düştü
Gönlümün vadisinde sensizlikse yer eden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta