Bana Düşmüş Şiiri - Mümtaz Beğen

Kul için ne varsa pay eylemişler,
Arsızlık ellere, ar bana düşmüş…
Arsızlık edenler hâlin demişler,
Ar eyledim diye, dar bana düşmüş…

Gülmesin kimseler, aman ha aman!
Ne tende can koydu, ne canda iman.
Yaz olsun, kış olsun başımda duman,
Var eyledim diye, kar bana düşmüş…

Kiminin gönlünü taş eylemişler,
Kiminin gözünü yaş eylemişler,
Gülü Bülbül’ünen eş eylemişler,
Zâr eyledim diye, yâr bana düşmüş…

Ağza göre lokma yutmak yerine,
Yan gelip keyifle yatmak yerine,
Sabredip dilimi tutmak yerine,
Car eyledim diye, nar bana düşmüş…

Mamur olan gönlüm virane gibi,
Dolaşmışım deli, divane gibi,
Narın etrafında pervane gibi,
Tur eyledim diye, har bana düşmüş…