BANA DOSTÇA DÜP DÜZ BİR BAKAN GEREK
Çek üstümden senin bakışın şaşı
Bana düp düz dostça bir bakan gerek
Geç kalmışsın nideyim gözü kaşı
Özüyle sözüyle bir yakan gerek
İnsan insan diye çok yorulmuşum
Arkamdan göz etsen görür olmuşum
Gençlikte coşmuş düzde durulmuşum
Durgun sular gibi bir akan gerek
Benim kahramanın sayıp siydiğin
Bana ölüm senin hayat dediğin
Bedenimi yakar senin giydiğin
Yerden pınar gibi bir çıkan gerek
Sana getirsem de bin beş yüz delil
Yine de inadın bu böyle değil
Her daim dediğin önümde eğil
Hakkı umuruna bir takan gerek
Kalbin bir cenabet sular yıkamaz
Beynin bir felaket ilim yıkamaz
Kendi çemberini kırıp çıkamaz
Bana beş boyuttan bir bakan gerek
Mahmut Nazik 09 04 2016 Mersin
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 17.5.2016 22:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Nazik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/17/bana-dostca-dup-duz-bir-bakan-gerek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!