Sevmek seni,sessizce bir kitap okur gibi,
Aşkı yaşamak ve yaşamamak arasındaki bir zıtlık gibi!
Ömrüm yetse seni de böyle sevmeye kendimi mahkum ederim,
Beklentim mi? O gülen gözlerinin aksi vursun gözlerime,
Ellerini tutayım sevdayla sarılayım,
Yanımda uyu nefesini duyayım,
İçimi ısıtsın varlığının huzuru,
Bana dost ol beni anla,
Bırak seni hayallerimde seveyim.
Daha ne isteyebilirim ki senden,sen böyle deli divaneyken,
Nasıl kıyarım aşkla ağlayan yüreğini nasıl görmezden gelirim,
Boşver ben yasaklara gebeyim,
Benden gideceğin güne kadar, yine gözlerinde yaşamaksa aşk,
Umrumda değil eskiler,şimdi sende yüreğim.
Al gideceğin güne kadar, senin sevdanla imkansızlık bir kere daha yaksın beni!
Yeter ki bu seferlik sen bana dost kal,
Daha senden ne isteyim,
Ben her şekilde zaten sendeyim....
Mayıs 2007
Müjde UzunKayıt Tarihi : 27.5.2007 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bana Bu Şiiri yazdıran bitaneme çok teşekkürederim...Anlık da olsa bu duyguların yüreğime yer etmesi ve bunları sözlere dökmem benim için bir sevinç kaynağı....Canım benim biliyorsun! ! !
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!