Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
**Geleceksin biliyorum
çünkü birbirimizi çok seviyoruz.
Çık gel gülüm karanlıkları yırtarak,
kapımı tıklatmadan/ bir melek gibi pencereden süzül gir içeri,
sana bir kahve yaptım bekliyorum**
Yüreğinin sesi sqğlık esenlik içinde daim olsun dileklerimle dost.
Şu farkındalıklar bir de zamanında gelse..
Tebrik ederim...
Bu şiiri dün gece grubumuzun radyosunda okumuştum..(Boğaz Esintisi) o an aklımdan gecenleri yazmak isterim...o an ne güzel tasvir edilmiş ...hayat saniyelerle sınırlı bazen gec bazen eken kalırsınız...ama hep anı yakalyın...yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta