Bilemiyorum, neden açıldı, seninle aramız!
Hiç bir küskünlüğümüz sürmemişti bur kadar.
Kendi söküğünü dikemeyen terziler gibiyim!
Gönül koymuşsun araya, kavuşmuyor kollarım.
Bana dön, yüzüme söyle, sevildiğimi bileyim.
Fayda vermeyecek belki, son pişmanlıklarım,
Umutlarımın süresi dar, güneşin batana kadar!
Sensiz olmuyor, resminle, hayalinle baş başayım
Yıkılmasın, üst üste koyduğum senli hayallerim
Bana dön, gözlerime bak, sende miyim göreyim!
Kayıt Tarihi : 7.11.2016 11:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/07/bana-don-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!