kendimi ağaca astığım yağmurlu bir bahar sabahında
boğazı kesilmiş bir kuzunun çiğnemeye çalıştığı çimenlerin arasından bana doğru el salla
görmesem bile duyabilirim attığın adımlarını
dokunmasam bile okşayabilirim uzun saçlarını
gölgemi arkamda bıraktığım güneşli bir yaz akşamında
yeni doğmuş bir bebeğin uyumaya çalıştığı rüyalarının arasından bana doğru el salla
ölmesem bile durdurabilirim aldığım nefesimi
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
