Hangi yana dönsem benden yoksun rüzgarlar esiyor, hangi yöne gitsem içinde ben olmayan tabelalar çıkıyor karşıma.
Ben mi hiçliğim yoksa hayat mı çok kalabalık beni yitiriyor içinde.
Bu gece ölümle kolkola benliğime dokunuyorum… Öyle ya en güzel doğumlar en muhteşem ölümlerden ortaya çıkıyor.
Benden kelimeler türetip şiirler yazın zamansız kalışlarıma.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta