Bana Da Yeter Gülüm Şiiri - Abdullah Tüzün

Sen dilimde selasın, seni anmadım sanma
Bu hal sana da yeter, bil ki bana gülüm
Sen aşka müptelasın,sana yanmadım sanma
Bu hal sana da yeter, bilsem bana da gülüm
Beni senle buldum ya,bu yar olana yeter
Beni senle doldum ya, bu nar dolana yeter
Seninle şadoldum ya, bahar solana yeter
Bu dal sana da yeter, bilsem bana da gülüm
Senle beni ektiysem,evlek-evlek gül gibi
Senle çile çektiysem, yürek-yürek kül gibi
Gözyaşlarım ganimet, taştıkça bir göl gibi
Bu sal sana da yeter,bilsem bana da gülüm..
Ben seninle bir ilktim, yanak-yanak al iken
Ben seninle biriktim,yaprak-yaprak dal iken
Senle süzüldüm senle,çanak-çanak bal iken
Bu bal sana da yeter,bilsem bana da gülüm
İyi ki, gözler ela, her göz edişin servet
İyi ki, tatlı bela, her söz edişin servet
Sen olsan da kerbela,her köz edişin servet
Bu mal sana da yeter, bilsem bana da gülüm..
Gel, renkler albümünden, her desende al beni
Gel de sar beden-beden, empirmede şal beni
Mana-muhteva eyle,sevgide meşal beni
Bu şal sana da yeter, bilsem bana da gülüm..
Uzattığım elimle,sen öz elim oldun ya
Aktığım bu selimle,sen göz selim doldun ya
Sazımla-tezenemle,sen söz telim oldun ya
Çal-çal sana da yeter, bilsem bana da gülüm.
Sevgiyle... 08.03.2017
A. Tüzün