Gerçekte gizemli bir hikâyedir suretin
Evrenin sedasında yankılanan sensin
Hücrelerimde albatros kanatları açılır
Sana muştular bırakarak kalbimde
Kelimelerde meydan savaşı var
Mısralarda aşka hançer olmuş duygular.
Yitik bir anıyı hatırlatır şimdi bende şarkılar
Ayaz kış gecelerinden taşan
Gerçekte gördüğün güneş yoktur ufukta
Gri bir hayatın hatırasıydı gördüklerin
Kıskanılacak gerçektir sendeki evren
Göz kapakları ağırlaşırken akşamın
Seninle aşka uçmak isterdim
Her bahar geldiğinde kuşlarla
Belki bana sunulan rüyaydın sen
Efkarımda damıtılan umutlarımla.
Ellerini teninde ağırlaştıran kıvılcımlar yakıyor
Seni getirir sandığım şarkılara boş verdim
Kalbimin hangarında sakladığım senli duygular
Azat etti beni gecenin esmer rengine
Fakat sen hepsini bir bir hatırlıyorsun
Tüketilmiş bir ömrün sürgün gecelerini
Aslında rüzgâr sana esmese
Benim halimi kim hatırlar.
Yaşadıklarımın hepsini senin önüne koydum
Uykularımı kaçıran her neyse bildim o gerçeği
Yalnızlığın sancısı kalbine inince
Anladım toprağın tavındaki kıvamı
Durgun göle düşen dağların
Yayvan gölgelerine bakıp hayallerime daldım
Daldım umutlarıma pusu kuran gerçeğe
Okşar ipek saçlarında yıldızlar beni her gece.
Seni düşündüm taze balık çırpınışlarında
Cana can katan anne misali
Sonra büyüdü ormanın yalnızlığında izlerimiz
Kıyılmaz sandığım kuşları katletti ellerimiz
Gece serin ve çın çın ötüyor kalbimde
Sana çok uzaklardan seslendim
Gecenin yalnızlığında yıldızlara bakarak
Kalbimi ısıtan güneşi beklerken penceremde.
Bu sabah perdeyi aralayıp baktım
Gökyüzü çekilmiş kabuğuna
Dışarısı alabildiğine berrak ve sade
Gördüm senin bulutlara bakan yüzünü
Anladım ki sen bana çok yakınsın
İnanmıyorsa gözlerin
Hayalimde bendeki sana baksın
Sonra döndüm ve baktım içime
Sen yıldızları bende parlayan
Mehtabı safirden kaplı bir rüyasın.
AKÇAY - MART / 2009
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 14.3.2009 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gökyüzü çekilmiş kabuğuna
Dışarısı alabildiğine berrak ve sade
Gördüm senin bulutlara bakan yüzünü
Anladım ki sen bana çok yakınsın
İnanmıyorsa gözlerin
Hayalimde bendeki sana baksın
Sonra döndüm ve baktım içime
Sen yıldızları bende parlayan
Mehtabı safirden kaplı bir rüyasın.
gönlüne saglık çok güzel
Cana can katan anne misali
Sonra büyüdü ormanın yalnızlığında izlerimiz
Kıyılmaz sandığım kuşları katletti ellerimiz
Gece serin ve çın çın ötüyor kalbimde
Sana çok uzaklardan seslendim
Gecenin yalnızlığında yıldızlara bakarak
Kalbimi ısıtan güneşi beklerken penceremde.
.....sonra sustu herşey ve sen başladın,
zaten hiç silinmediğin gönlümde.....Kutlarım ,yüreği ummanlar kadar büyük ve pamuk kadar yumuşak olan büyük şairi.
Dişarısı alabildigine berak ve sade.Gördüm senin bulutlara bakan yüzünü.Anladımki sen bana çok yakınsın inanmıyorsan gözlerin.Hayalimde bendeki sana baksın.Sonra döndüm baktım içim.Sen yıldızları bende parlayan .Mehtabı safirden kapalı bir ruyasın.Sevgili İbrahim Yılmaz.İçinizdeki O güzel pırıltılar Duygu yüklü hisler hiçbirzaman yok olmasın.Hisleriz Yüreginize Duygularınız'dan Dolayı sizi tebrik ederim Saglıcakla ve mutlu kalın Allaha emanet olun
KALEMİNİZ DAİM OLSUN ÜSTAT
TÜM YORUMLAR (107)