Bana çocukluğumu getirin...

BANA ÇOCUKULUĞUMU GETİRİN …
Çocuklar oynar; Kaygı,stres,korku ne arar?
Beraberce toplanıp,bir oyun için verilir karar.
Günahsız,kaygısız kalpleri bir heyecan sarar.
Bana çocukluğumu getirin, beni kim anlar…

Oyun için çocuklara kucak açar topraklar,
Koşup oynayan çocuklarla dolsun sokaklar.
Biz de durmaz, koşar oynardık bir zamanlar.
Bana çocukluğumu getirin, beni kim anlar…

Bilyelerle oynar,çember çevirir,ip atlar…
Saklambaç oynar,bazen güzel topun patlar.
Unutulmaz ki o zaman oyunlarındaki tatlar.
Bana çocukluğumu getirin, beni kim anlar…

Şimdi internette facebookta arkadaş arar,
Sevdiği oyunları,dersleri,renkleri…sorar.
Çocukları sokaklar değil,bilgisayarlar yorar.
Bana çocukluğumu getirin, beni kim anlar…

Nerede kaldı bizim zamandaki doğal oyunlar?
Şimdi bilgisayar başından kalkmaz oldu çocuklar.
Yeni çıkan yapay oyunlarla dolu bilgisayarlar.
Bana çocukluğumu getirin, beni kim anlar…

24.03.2014
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar