Bana biri kem söz demiş

Bana biri kem söz demiş
Aynada kendini görmüş
Benim çiğ etimi yemiş
İpsiz köpek gibi ürmüş

Kalmamıştı ahde vefa
Çekiyordu ruhu cefa
İkaz eyledim kaç defa
Kalbi kara gözü körmüş

Cahilce haddini aşar
Olup bitenlere şaşar
Kendin bilmez gafil yaşar
Bu zavallı meğer hürmüş

Mahremine yapmış kelek
Görünüşü sanki melek
Tokatını atmış felek
Defterini fena dürmüş

Eline geçirmiş fırsat
Ekini eylemiş ifsat
Yapamaz ki helal hasat
Elin tarlasını sürmüş

Siması çirkin ezelden
Kendini görür güzelden
Boya bekliyor tez elden
Yüzüne çok fazla sürmüş

Bakmaz kendi darasına
İlaç olmaz yarasına
İman haya arasına
Küfür ile duvar örmüş

Haktan gayrısına bakma
Şerrin ırmağına akma
Bilaloğlu bunu takma
Yazık paçoz hayat sürmüş