Bana bir uçurtma yap baba
rüzgârsız havalarda da uçsun
ne ipi olsun birinin elinde
ne de görülebilsin gökyüzünde…
Ben ise
sana yüreğimi bırakıyorum
iyi bak
acılardan ve yangınlardan kalan tek parça
tek anıdır benden sana.
Sensiz geçen yıllara
bir parça şiir yükledim
adım yok içinde.
Olmayan özgürlüklere
hiç olmamış umutlar yükleyip
infilaklara saldım kendimi.
Benden geriye kalan parçaları savur
izi kalmasın gözyaşlarımın.
Yaşamımdan sürgün edilmişliktir hepsinin bedeli
Ve
yüreğimde taşıdığım izler, kimsesiz emanetlerdir…
Bana bir uçurtma yap baba
rüzgârsız havalarda da uçsun
ne ipi olsun birinin elinde
ne de görülebilsin gökyüzünde…
Ne masalların var aklımda, ne de tatlı rüyalar deyişin.
Belki de hiç anlatmamış, hiç söylememiştin.
Bütün kitapları sakıncalı yakmaların gibi,
Ben de yaktım unutmak istediğim her şeyi.
Artık anlıyorum seni.
Meğer bir yoksul mirasıymış, ateşe vermek sakıncalı her şeyi …
sürgüler ağır
sözler ağır
direnmek ağır
her şeyden öte umut taşımak ağır.
Bana bir uçurtma yap baba
rüzgârsız havalarda da uçsun
ne ipi olsun birinin elinde
ne de görülebilsin gökyüzünde…
Kayıt Tarihi : 26.6.2007 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar geçti aradan. Geçen her yılın hayatımdan özlemlerimi, duygularımı, iyi niyetlerimi, kendime dair cevaplarımı, hislerimi sessizce çaldığını, telefonun diğer ucundaki ‘Oğlum iyi misin? ’ sesinin arkasındaki hüznün kulağıma çarpmasıyla anladım… Yıllar oldu yüzünü görmediğim babamı, hatıralarımdaki yüzü ile anımsıyorum. Zaman sadece benim hislerimi değil, babamı da benden çalmıştı. Ben babamı on beş yıl önce gördüğüm son haliyle, babam ise beni bıraktığı son halimle hatırlıyor olmalıydı. ... O beni yıllardır görmedi. Ben onu yıllardır göremiyorum. ... Göçmen ve sürgün bir hayatın bedelini; göremeyerek, sarılamayarak, koklayamayarak, öpemeyerek ödüyorum. Belki de hiç göremeyeceğim.
TÜM YORUMLAR (2)