Bana bir şiir bırak Şiiri - Gülay Özdemir

Bana bir şiir bırak  bahşiş olarak...
Yüreğinden olsun,
Uyanınca elime yüzüme sürerim,
Su niyetine...                           
Şiirler açar yüzümde,
Çiçekler yerine,
Baharın sesiyle doğan çiçekte,
Böceğin, kelebeğin şiiri kokar.
Gönlümden yüreğime inen sevgin gibi...
Seni güldestelerinden koklayarak indireyim içime içime...
Kokun sinsin yüreğime,
Bırak masama bahşişim olsun şiirin.
Gözlerimin duldasındaki kötü kederlerimi yok etsin.
Sevgin gerçek olsun,  
Yarım yamalak değil,
Hatta daha fazlasını ver bana.

Kalemin ucu yansın yüreğim gibi,
Çekeyim aşkı yüreğinden,
Yüreğimin tahtına konan şiirinle...
Nefesim devrik cümlerinin içine düşşün kaybolmuşcasına,
Biraz senden, biraz benden, koksun şiirimiz...
Alev alev köz kor halinde yaksın bizi...
Rüya değil hülyalara serperçesine ikimizi.
Bahşiş bırak masama,   
Ucu yanmış kaleminden yüreğimin hüznüne şifa şiirinden dokunsun...
Tane tane gül açarak tüm bedenimin içinde ak,
Çok hoşmuş seninle maşuk olmak.
Sevgiye,  aşkla yaşamak,
Ne sen bana geç kal,   
Ne de ben sana,
Hazdır şiir ateş olup yok etmesin yüreğimizi.
Anla artık anla beni...
Anlasana seninleyim şiirlerinle birlikte...

7.04.2021