Bana bir şeyler oluyor anne! ! !

hani arada bir olurya
yanlız kaldığında
biri fısıldar inceden kulağına
kim dersin kendi kendine
susturamazsın bazen
alır götürür seni nerde olursan ol
hiç gitmediğin diyarlara
paylaşmakta zordur
bu gelen başına
tartışır seninle bazen dalga geçercesine
hak verirsin bazen
bazende dayanamazsın sesine
kendi kendine konuşmaya başlarsın
garip bakışlar etrafında
hemde farkında olmadan delicesine
kendine geldiğinde utanırsın
hissettinmi arada şarkıya çevirirsin
ıslık çalarsın anlamasınlar diye
uzaklaşmak istersin bir anda
kızıverirsin toparla kendini diye
yanlızlıktır inciten adamı
düşman eder seni sana
senden başka hiç kimsenin olmadığı
üç duvarlı oda
birine yaslanır diğeri karşında
sağa sola bakmaya
kendi sesini duymaya korkar olursun
ilk damgayı sen vurursun
sonra yavaş yavaş kabullenirsin
alışırsın zamanla
artık kimse sana farklı bakmaz
alışmışlardır haline
hani birini tutup hiç gitmediği
görmediği bir yere bıraksalar
geri dönemez, kaybolur misali
yorum yapmaya aciz kaldığında
düşünceler seni alıp götürdüğünde
tekrar benliğine dönemezsen eğer
hatırlamazsan kendini...
eyvah! ! !
beni bana düşman ettiniz
beni bana bişman ettiniz
çalışmıyorum ulan durdurun makinaları
söndürün ışıkları gözlerim, gözlerim...
kazma kürek derin kazın mezarımı
bırak onlar yazsın adımı
bir avuç toprak atın yeter
dağ oluveririm
eteğime taşı kendim dökerim
ceviz olsun ağacı
çakmayın üstüme paslı çivi
arada bir çıkarım sıkılırım burda
daha yolum uzun yükümü alır giderim
hayır...hayır...
uyan yavrum uyan...

kan ter içinde kalmışım
anladım kabusmuş...
hele bir su verde kendime geleyim
deli olmakta ne zormuş anne...
O.yılmaz