Taşırken hayatın tarifsiz sancılarını;
Bana bir şey söyleyin yaşamak için umut olsun adı.
Bir otobüsün arka koltuğundayım.
Ne yol biliyor nereye uzandığını, ne de yolcular nereye gittiğini.
Kelimelerin türemeden tüketildiği bir yerdeyiz.
En yüksek haykırışların, en uzun susmalarındayız şimdi.
Rengi yok sesimizin…
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
