Taşırken hayatın tarifsiz sancılarını;
Bana bir şey söyleyin yaşamak için umut olsun adı.
Bir otobüsün arka koltuğundayım.
Ne yol biliyor nereye uzandığını, ne de yolcular nereye gittiğini.
Kelimelerin türemeden tüketildiği bir yerdeyiz.
En yüksek haykırışların, en uzun susmalarındayız şimdi.
Rengi yok sesimizin…
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
