Soruyorlar bana neden böylesin diye.
Yağdı yağacak bir bulut gibi.
Çünkü;
Hep ağlayacak bir omuz aradım yıllarca,
Bulamadım,bulamadım.
Çocuktum oyuncağımı kırdılar.
Sonra; ağladım,ayıptır ağlama dediler.
Büyüdüm,kalbimi kırdılar,ağlamak istedim.
Ayıptır erkekler ağamaz dediler.
Sevdim; o başkasını seviyor dediler.
Erkekler ağlamaz öyle mi?
Ağlamıyorum ki ben,gözlerim ıslak sadece.
Ağlamak bana yasak zaten,üstelik ayıp.
Kalbime akıttım gözyaşlarımı yıllarca.
Zavallı kalbim,sevdi,çırpındı durdu,
Boşu boşuna.
Sonra geceler girdi hayatıma.
Göz yaşının meze yapıldığı geceler.
Geceleri sevdim,geceleri yaşadım uzun uzun.
Neden böylesin demedi geceler.
Geceler bölmedi ağlamamı,
Bana birşey sormadı geceler.
Bir tek geceler anladı beni.
Erkekle'de ağlarmış,hemde istediği kadar.
Ayıp değilmiş ağlamak,anladım.
Ağla ağlayabildiğin kadar.
Ama; sadece geceleri.
Kayıt Tarihi : 25.4.2005 15:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!