Bana bir hayat hikayesi anlat,
Seninle benim, hikayem olsun sadece
Geleceği umutla dolu olan, güzel anlarımız olsun
Yarını düşünmeden,
İçinde olduğumuz günü yaşayalım,
Açsın gonca güller yüreğimizde,
Balinaya, günde dört ton yiyecek veren Rabbim
Sana da, bana da bir lokmayı esirgemez
Eğer yarını düşünürsek,
Bil ki, bu günümüzü zehir edeceğiz.
Ne olur, bu güzel günü yarına ertelemeden, zehir etmeyelim,
Yoksa ruhumuz yarını düşünerek yok olup gidecek
Kendimizden geçerken
İnsanlığımızı kaybedeceğiz
Çok şey istemiyoruz,
Hepsi biraz aşk değil mi?
Güzel gören bir göze ihtiyacımız var,
Bal damlatan, birkaç kelime söyleyen bir dile ihtiyacımız var
Uzatılan eli nazikçe tutacak kibarlığa muhtacız
Bunu yapmak çok mu zor? Söyleyin hadi
Oysa aşk üzere, ne çok nameler döktürüyoruz,
Neden sözlerimizi uygulamıyoruz
Sözlerimiz kalpten değil de, hep ağız içinden söyleniyor
Öyleyse!
Bu insanlar neden, nereye doğru koşuyor böyle?
İnsanlığından kaçanlar, kimden, nelerden korkar oldular?
Her zaman Allah’a inandığımızı söylediğimizde
Neden Allah’ın söylediğinden kaçıyoruz?
Aşk insanları sevmekle başlar;
İnsanları sevenin, imanı kuvvetli olur
İmanı güçlü olanında
Sonunda en güzel aşk-a ulaşır
Bu aşk insanı Allah’a yaklaştırır
Kemal’eren Kemal Berk
20.5.2022
Kayıt Tarihi : 22.8.2022 08:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!