Bana Bir Ev Verin Şiiri - Mustafa Ecevit

Bana bir ev verin, orman kenarında,
Yanında küçük bir şırıltı olsun.
Bir de bacası tütsün yeter.
Ve sadece un ve buğdayım olsun.
Bir kuru ekmek,
Bir tas çorba.
Tek odalı olsun,
İçinde kuru bir sedir olsun.
Başım için belki küçük bir yastık.
Ve istemem, Ben-i Ademden kimse olsun.
Olacaksa bir kuş, bir böcek bana arkadaş olsun.
Vakit tamama erince,
Bir de kefenim olsun.
Üzerimi örtsün yeter.
Ne uzunca ne kısa olsun.
Ve desinler: 'Şurda bir garip vardı...'