Bana bilmem ki deme Şiiri - Nevzat Baloğlu

Beni benden iste
Olmaya gerek beklerim
Yorgunum sen olmaktan
Seni sensiz yaşamaktan
Ölene kadar bekle demiyorsan
Değer vermiyorsan gülüpte
Bana bilmem ki deme
Seni başkasına yazamam aşksız
Ölümü senin gözlerine sererim
Yaşamalıyım yavaş yavaş
İçine çekerek sessizce
Bana bilmem ki deme
Işıksız bir deniz kenarında
Dalgalar vururken ayaklarıma
Canlı canlı an ve an filim gibi
Kollarında ölüm ne güzel olur da
Bana bilmem ki deme
İliklerime sinmişken nefesin
Kalbim durdu susmuyorum
Gözlerim kapalı gece gündüz
Düşlerim papatyalar gibi özgür
Eğdirip başımı önüme dönüpte
Bana bilmem ki deme
Senle geçen yıllarım
Sana sarıldığım kollarımda
Senle geçen dakikalarımda
Senin için akmış gözyaşlarımda
Bir zaman çaresiz kalırsam
Bana bilmem ki deme
Ne kadar kolay zannediyorsun
Beklemeyi umutsuzca ölü gibi
Yatıyorum her gece yanlız
Bedeninden bedenime girmişsin
Çıkarması kolaymı zannediyorsun
Bana bilmem ki deme
Göğsüme yaslanıp dinle
Bıçağın girdigi yererden bak
İçindekileri çıkarıp parmakla say
Sana olan duygularımı gör yalnız
Bozuk para gibi harcama
Senden istediğim çok degil ki
Mahkum olmuşum sana
Bana bilmem ki deme