Eskisi kadar müsait değilim sana hayat..
Şimdi bildiğin kadarıyla bana ölümü anlat..
Prangalar vuruyorsun
Boğazıma paslı bir bıçak gibi saplanan çığlığıma..
Şimdi hatırlatan ne varsa,
Mikrop kapıyor, daha çok büyüyor yara..
Ve ben,
İçini boşalttığım zamanı asıyorum,
Hayalini katledip, yumruklarımla yaralandığım duvarlara..
Sen mesafe koyarken hayatla arama,
Yaşadığını mı sanıyorsun hala..
Seni bir kez daha sevdikçe,
İnsanlığıma dönüyor diğer yarım..
Zaman diyorlar genç adam,
Zamanla kapanacakmış yaralarım..
Bana son kez aşkı anlat bayım..
Anlat ki,
Ölmekten korkayım..
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Derin bir iz/di yine dizeleriniz sevgili Zeynep..hissettim...:((
Buruk bir yürekle
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (3)