Bana Benziyor Şiiri - Nevzat İncedere

Öyle devasa ki yalnızlığım içimde anlatılmaz
Her akşam oluşunda karanlığa meydan okuyan
Kimsesizliğin korkuları, tasaları çöker üzerime
Sadece yalnızlıktır karşı çıktığım bunu bilesin
Tonlarca hasretin yükü sırtımda benle beraber
Usanmadan şiirlere yazdığım biri bana benziyor

Yaşadıkları günün karını indirince ceplerine
Gider yatar insanlarımız tasasızca yatağına
Ölürse keyif sürecek cennetinde Mevla'mın
Ne cürmü var ki esasında yalan dünyanın
Haddimize değil hepsi Allah’ tan diyerek
O hüsnü niyet besleyenler bana benziyor

Benim derdim, tasam ne paradır nede pul
Zengin olsa da bu gönlüm bedenim yoksul
Çaresizlikleri olmasın mazlum, yoksul ve dul
Hakkı adaletle dağıtana olmak isterdim kul
Herkes, susun da çaresizlere tütsün dumanlar
Ben yanarım o yanmasın diyen bana benziyor

Ben inanırım insanların söz ve samimiyetine
Menfaatleri dahi mevzu bahis olduğunda bile
Herkesin yetine bildiği bir şey vardır hayatında
Benim yetindiğim rahat bir vicdan o bana yeter
Sıdk ile tevekkül ederim ki o rızkı veren Hüda'dır
Ben kula minnet etmem diyen biri bana benziyor