yalnızlığın en zengini1957
AĞACIN DA BANA BENZEYENİNİ BULDUM
BİR TARAFTAN YAPRAKLARI DÖKÜLÜRKEN,
YÜREĞİNDE
YENİ ÇİÇEKLER AÇIYOR
YARIYA KADAR TOPRAĞA GÖMÜLMÜŞ
O ELLERİNİ UMUDA AÇIYOR
YAŞAMAK SEVMEKSE
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta