Neden kendimi bu kadar yalnız hissettim bilemedim hiçbir zaman…
Düşünüyorum da satırlara dökülmeyen ne çok şey var dilimde…
Ve eksik kalan birçok parça ve ben yine karanlığa gömülen bir sözcük oldum.
Ne yalnızlıktan ne de bu karanlıktan çekip çıkarabildim kendimi.
Peki sebebi neydi bunun?
Oysa en çok sana anlattım bu karanlığı, bu yalnızlığı…
Bunları gözlerimde gördüğün için miydi gözlerini kaçırışın?
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta