Sensizken var olan bir yok gibi yaşıyorum ben
Sen yokken düşünemiyorum ben
Sen yokken anlamadan yaşıyorum ben
Sen yokken var olan bir yok gibiyim ben
Bana aşkını itiraf ettin
Bana kendini ifade ettin
Bana benim yaşadığımı fark etirdin
Sen yokken var olan bir yok gibi yaşıyorum ben
Mavi denizlere bakar gözlerini hatırlarım
Bem beyaz kara bakar tenini hatılarım
tebesüm yüzlü birini görünce seni hatırlarım
Sen yoken varolan bir yok gibi yaşıyorum ben
Mutlu hayallerle kalkar otururdum ben
Seni düşündükçe hep mutlu olurdum ben
Bir gün kavuşuruz ömidiyle yaşıyordum ben
Sen yoken Varolan bir yok gibi yaşıyorum ben
Keremler mecnunlar ferhetler hep dillerde dolaşır
Bizim sevgimiz onlardanda öte
Çünkü sevgimizin bedeli yoktur ebede
Sen yokken varolan bir yok gibi yaşıyorum ben
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!